Η Αμαλία Κούτρα αποκλειστικά στο Sportime24

 

Όσοι συχνάζουν στα γήπεδα της Πρέβεζας και της Λευκάδας τις γνωρίζουν. Συγκεντρώνουν τα βλέμματα του αντρικού πληθυσμού γιατί είναι φυσιολογικό σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο, όταν βρίσκεται μια γυναίκα να γίνεται κάτι τέτοιο. Δίνουν μια πινελιά δροσιάς στο γήπεδο, μια ανάσα ευωδιάς και μια εικόνα που ξεκούρασης από τα σκληρά μαρκαρίσματα. Βέβαια υπάρχουν και κάποιοι που τις βλέπουν σαν επόπτες γραμμών, όχι όμως εμείς. Θα γνωρίσουμε μία από αυτές πιο καλά, μιας και ο χώρος του ποδοσφαίρου δεν μας έδωσε αυτή την ευκαιρία.

Ονομάζεται Αμαλία Κούτρα, είναι από την Πρέβεζα και διανύει το 23ο έτος της ηλικίας της. Είναι όμορφη, ελεύθερη, ευχάριστη σαν παρέα κι ας δείχνει την ώρα του διαιτητικού της καθήκοντος λιγομίλητη και απόμακρη. Σπουδάζει λογιστική ενώ παράλληλα ασχολείται με τη ζωγραφική, και επαγγελματικά, καθώς έχει διακοσμήσει με το χέρι της μέσω του “wall paint” (ζωγραφική τοίχου) όπως μας είπε και η ίδια, σαλόνια ιδιωτικών και επαγγελματικών χώρων, παιδικά δωμάτια, ακόμα και το κλαμπ του Παναθηναϊκού στην Πρέβεζα, όπου δεσπόζει πλέον στον τοίχο του το γήπεδο της Λεωφόρου.

Περνάει αρκετό χρόνο στο γυμναστήριο και στο σπίτι της, όπου έχει και το εργαστήρι ζωγραφικής της, ενώ την αφήνουν σχεδόν αδιάφορη τα ξενύχτια, τα κλαμπ, τα καφέ και κυριότερο… οι ποδοσφαιριστές. Αν λοιπόν προσπαθείτε να την εντυπωσιάσετε με μαγικά κόλπα στον αγωνιστικό χώρο, μάλλον θα πρέπει να προσπαθήσετε με διαφορετικό τρόπο, μιας και την απωθούν ακόμα περισσότερο εκείνοι που προσπαθούν να κάνουν εντύπωση, ή κοινώς οι εφετζήδες.
Βέβαια μέσα σε όλα αυτά υπάρχει και η διαιτησία, που είναι ο βασικός λόγος ο οποίος μας έκανε να έρθουμε σε επαφή μαζί της και να μιλήσουμε για την ίδια, την οπτική της θέση στον τομέα αλλά και τις απόψεις της γενικώς για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο.

12319252_906606382779508_869644274_n

Ξεκινώντας Αμαλία θα ήθελα να σε ρωτήσω, τι είναι αυτό που σε έκανε να ασχοληθείς με το ποδόσφαιρο, την διαιτησία στην προκειμένη περίπτωση η οποία και είναι κομμάτι του ποδοσφαίρου.
“Για να πω την αλήθεια ποτέ δεν ήμουν φαν του ποδοσφαίρου. Δεν παρακολουθώ ακόμα και τώρα ποδόσφαιρο, εκτός και βρεθώ με παρέα που θέλει να παρακολουθήσει κάποιο ματς. Δεν υποστηρίζω καμιά ομάδα, αν με ρωτήσεις. Η διαιτησία μπήκε στη ζωή μου τυχαία. Το έφεραν οι συγκυρίες μπορώ να πω καλύτερα. Κι από τότε μπορώ να λέω ότι είμαι από τις λίγες γυναίκες που γνωρίζουν τι είναι το οφ σάιντ.” (γέλια)

Δηλαδή; Ποιες ήταν αυτές οι συγκυρίες;
“Ένας συμμαθητής μου, όταν πήγαινα ακόμα λύκειο, ήταν στον σύνδεσμο διαιτητών και με προέτρεψε.  Πήγα, γράφτηκα στη σχολή, ξεκίνησα, πέρασα τις εξετάσεις και αυτό ήταν. Μέχρι το πρώτο μου παιγνίδι. Από ‘κει και πέρα κατάλαβα ότι ‘εδώ είμαστε’.”

Θέλεις να μου μιλήσεις  για το πρώτο ματς;
“Στο πρώτο παιγνίδι κατά ένα περίεργο τρόπο δεν είχα άγχος. Στα επόμενα είχα. Στο πρώτο δεν ξέρω γιατί. Σοκαρίστηκα βέβαια στην πορεία, όχι από το ίδιο το παιγνίδι και από τις δικές μου επιδόσεις. Σοκαρίστηκα με αυτά που άκουγα πίσω από το γήπεδο, από την κερκίδα και που είχαν στόχο εμένα. Εκεί έπαθα ένα σοκ. Αλλά οκ εντάξει, μετά…”

Τι ήταν αυτό που σου προκάλεσε το σοκ; Υπήρξαν αισχρά σχόλια;
“Ναι, υπήρξαν. Πιο πολύ με σόκαραν όμως οι άνθρωποι που έκαναν τα σχόλια. Μεγάλοι άνθρωποι, στην ηλικία του πατέρα μου, ακόμα και του παππού μου. Πιστεύω ότι για εμάς τις γυναίκες είναι πιο δύσκολος αυτός ο χώρος. Δύσκολα μας αποδέχονται στις αποφάσεις μας οι άντρες. Ενώ, λάθος που θα κάνει ένας άντρας διαιτητής μπορεί να περάσει στο έτσι, ένα λάθος που θα κάνει μια γυναίκα, θα αρχίσουν από την κερκίδα τα «πήγαινε σπίτι σου να πλύνεις κάνα πιατο…» ή τέτοια… Είναι δύσκολα.”

 

Μέσα σε όλα αυτά που έχεις ακούσει όλα αυτά τα χρόνια, δεν υπήρξε κάποια διαφορετική στιγμή; Κάποιο σχόλιο που να σε κάνει να γελάσεις;
“Ναι, μπορώ να θυμηθώ μια φορά. Ήταν κάποιος που είχε γαντζωθεί στα σύρματα σε όλη τη διάρκεια του αγώνα και με ρωτούσε συνέχεια πράγματα για μένα. Αν έχω facebook, που μένω και πολλά άλλα, συμπληρώνοντας στη συνέχεια πως θέλει να με παντρευτεί. Τότε είχα γελάσει, είναι μία από τις καλές στιγμές στα γήπεδα, όσον αφορά τα σχόλια πάντα.”

 

10983246_843630432410437_6505484046841946102_nΠως αισθάνεσαι σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο, γενικά;
“Γενικά μέσα στο γήπεδο τώρα πια, έχω πολύ καλή αντιμετώπιση  από τους ποδοσφαιριστές. Αν και αναγκαστικά οι ποδοσφαιριστές θα είναι εντάξει απέναντί μου, δεν γίνεται αλλιώς, μιας και είναι η θέση μου τέτοια.”

Θέλεις να μου σχολιάσεις την κατάσταση που επικρατεί στην ΕΠΣ, στις ομάδες, στους φιλάθλους, στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο; Τι βλέπεις εσύ γενικότερα;
“Για τις ομάδες, τους παράγοντες και γενικώς δεν μπορώ να φέρω άποψη, ούτε έχω κάποια γνώμη, αλλά θεωρώ ότι ο δικός μου σύνδεσμος,  και η διοίκηση του συνδέσμου, κάνει πολύ καλή δουλειά. Δηλαδή και στις συγκεντρώσεις που κάνουμε θεωρώ ότι είναι πολύ σωστοί σε αυτό και πολύ δίκαιοι.”

Τι γίνεται εκεί μέσα γενικώς στην στον σύνδεσμο των διαιτητών, σχολιάζονται κάποια γεγονότα που τα λέμε και έκτροπα; Γιατί όπως βλέπουμε τα τελευταία χρόνια, δεν λείπουν κιόλας…
“Όλα σχολιάζονται. Το θέμα είναι από μας, να μην έχουμε ανάμειξη, να μην παίρνουμε θέση, να είμαστε ουδέτεροι στο γήπεδο. Από την ώρα που μπήκα, αυτό μαθαίνω. Να είμαστε ουδέτεροι. Θεωρώ ότι ο σύνδεσμος μου κάνει πολύ καλή δουλειά, έχω μάθει από τότε που μπήκα στη οικογένεια αυτή, ότι είμαστε μια ομάδα, εκτός η εντός γηπέδου.”

Σκέφτεσαι να κάνεις κάτι παραπάνω; Στον τομέα διαιτησία;
“Φέτος με προτείνανε να κάνω παραπάνω κατηγορία. Ήδη βγήκα στο πρώτο μου παιγνίδι Γ’ Εθνική Γυναικών. Σίγουρα κοιτάζω για κάτι παραπάνω και προσπαθώ. Δεν το έχω σα στόχο ζωής, αλλά από τη στιγμή που είμαι μικρή ακόμα και ο σύνδεσμος βλέπει πως η Αμαλία έχει τις δυνατότητες να το κάνει, κι εγώ από την πλευρά μου στηρίζω αυτή την επιλογή. Εφόσον με προτείνανε θεωρώ ότι πρέπει να βάλω τα δυνατά μου για να βγάλω ασπροπρόσωπο τον σύνδεσμο σε μια παραπάνω κατηγορία. θεωρώ ότι αν δεν ήμουν καλή, δεν θα έμπαιναν καν στην διαδικασία να με προτείνουν.”

Ακούμε συχνά πολλά παράπονα για τους διαιτητές, πως είναι χαμηλό το επίπεδό τους στην ΕΠΣ. Εσύ τι έχεις να πεις γι’ αυτό, από την πλευρά σου πάντα…
“Είναι ένα ερασιτεχνικό πρωτάθλημα, με ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές και θεωρώ ότι η διαιτησία είναι αρκετά υψηλή γι’ αυτό το πρωτάθλημα. Λάθη θα υπάρχουν πάντα. Όμως προσπαθούμε με κάθε τρόπο να τα εξαλείψουμε.”

Ας αφήσουμε τα διαιτητικά για να δούμε το άθλημα, ξεχωριστά και να σε ρωτήσω, τι είναι αυτό που σε γοητεύει –αν υπάρχει κάτι- στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και τι αυτό που σε απογοητεύει.
“Με γοητεύει ότι παρ’ όλη τη διαφορά στο σκορ και το αποτέλεσμα, στο τέλος οι αντίπαλοι να δίνουν μεταξύ τους τα χέρια, και συμπεριφέρονται σωστά κι ας έγινε ό,τι έγινε μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Δείχνουν να γνωρίζουν την έννοια του παιγνιδιού και του αθλητισμού. Γιατί σε αυτό το επίπεδο παίζεις ποδόσφαιρο για να το ευχαριστηθείς. Αυτό που με απογοητεύει είναι το αντίθετο από αυτό που είπα. Οι φασαρίες, οι τσακωμοί και ένα σωρό κακές συμπεριφορές που πάνε το ποδόσφαιρο αλλά και την κοινωνία μας πίσω.”

12355146_907993342640812_2060975888_n

Πριν κλείσουμε εντελώς τη σελίδα ποδόσφαιρο και περάσουμε στην Αμαλία Κούτρα εκτός γηπέδων, θα ήθελα να μου πεις για κάποια άβολη στιγμή, που ένιωσες αμηχανία στο γήπεδο.
Αποφεύγω όσο μπορώ να πηγαίνω να ζητήσω δελτία από τις ομάδες. Γιατί την έχω πατήσει 1-2 φορές. Αν μπορώ να το αποφύγω το αποφεύγω.”

Για πες μου λοιπόν για την δεσποινίδα Αμαλία Κούτρα. Που μπορεί κανείς να σε βρει; Τι ενδιαφέροντα έχεις και ό,τι άλλο μπορείς να μοιραστείς μαζί μας.
“Είμαι 23 ετών σπουδάζω λογιστική, δεν έχω τελειώσει ακόμα, τον ελεύθερο χρόνο τον περνώ σπίτι μου όπου έχω ένα τεράστιο γραφείο για τις ζωγραφιές μου, ενώ για καφέ όπως τώρα δεν συνηθίζω να πηγαίνω. Δύσκολα θα με πετύχεις έξω, είμαι του σπιτιού, καλή νοικοκυρά (γέλια) και πλένω και κάνα πιάτο. Πηγαίνω γυμναστήριο και παράλληλα προσπαθώ να πάρω το πτυχίο μου. Σε 2 μήνες φεύγω για εξωτερικό όπου θα συνεχίσω τις σπουδές μου. Θα ήθελα αν μου δινόταν η ευκαιρία να μην μείνω εδώ. Το κυνηγάω να πάω εξωτερικό τώρα που μπορώ και να ασχοληθώ με αυτό που μου αρέσει, τη ζωγραφική.”

Επομένως σε προλαβαίνουμε στα γήπεδα για 2 μήνες ακόμα, μιας και δεν μπορούμε να σε βρούμε αλλού… Τι είναι αυτό που σε κεντρίζει για να πας στο εξωτερικό;
“Είναι αυτό που είπαμε ότι στην Ελλάδα ο χώρος της τέχνης δεν ευδοκιμεί, δεν υπάρχουν ευκαιρίες. Η κουλτούρα της Ελλάδας δεν σηκώνει κάτι τέτοιο. Σαν λαός (πλέον) δεν εκτιμούμε την τέχνη. Μόνο την καλοπέραση. Εγώ δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος να βγω έξω  να διασκεδάσω με τον γνωστό τρόπο διασκέδασης… Θα είναι δύσκολα, αλλά θα έχω περισσότερες επιλογές. Βλέπεις ότι στην Ελλάδα δεν είναι πολλά αυτά που μπορείς να κάνεις. Προς το παρόν δεν έχω κάτι που να με κρατά ώστε να μην φύγω και θέλω να το προσπαθήσω τώρα που μπορώ.”

Πριν περάσουμε στη ζωγραφική θα ήθελα να σε ρωτήσω, πώς είναι δυνατόν μια τόσο όμορφη δεσποινίδα να είναι ελεύθερη. Βρίσκεσαι κάθε Κυριακή ανάμεσα από αρκετούς άντρες, ποδοσφαιριστές κατά κύριο λόγο.
“Δεν μου αρέσουν οι ποδοσφαιριστές μπορώ να πω και δεν θέλω να δικαιολογήσω γιατί. Βέβαια από την άλλη ποτέ δεν πρέπει να λες ποτέ. Απλά πολλοί ποδοσφαιριστές ενώ είναι αρκετά ωραίοι, έχουν ένα θέμα του νου…”

Θέλεις γυμνασμένο νου δηλαδη;
“Εεεε (γέλια), όχι ακριβώς. Θέλω γυμνασμένο νου, αλλά και γυμνασμένο σώμα. Δεν μπορώ να είμαι με κάποιον που δεν προσέχει τον εαυτό του. Θέλω ότι προσέχω εγώ να προσέχει κι αυτός. Μόνο έτσι μπορείς να πεις ότι ταιριάζεις κάπως με κάποιον. Αν εσύ πηγαίνεις γυμναστήριο και αυτός πίνει όλη μέρα μπύρες, κάτι έχει γίνει λάθος.”

Ας πάμε στο μεγάλο ταλέντο σου το οποίο και είναι η ζωγραφική. Πως βγήκε όλο αυτό;
“Από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου ζωγραφίζω. Στο δημοτικό ξεκίνησα μαθήματα για κάποια χρόνια. Τώρα μόνο εξάσκηση. Προσπαθώ όσο μπορώ να το εξασκώ για να μην αφεθώ. Στην Πρέβεζα λίγο πολύ με γνωρίζουν για τη ζωγραφική τα τελευταία χρόνια.”

12334246_10206736854757884_1683124118_o

Σε ποιο τομέα δραστηριοποιείσαι στην ζωγραφική μέσω του οποίου και σε γνωρίζουν;
“Περισσότερο με ξέρουν για το wallpaint ή αλλιώς ζωγραφική στον τοίχο. Αλλά δεν κάνω μόνο αυτό. Κάνω σκίτσα, πορτραίτα και πίνακες.”

Και έχεις τη δυνατότητα να ζεις από αυτό; Πουλάς κάποιους πίνακες;
“Αυτή τη χρονική στιγμή περισσότερο ζήτηση έχει ο τοίχος. Είναι κατι πρωτότυπο, κάτι καινούργιο, κάτι που σε εντυπωσιάζει περισσότερο από ένα πίνακα. Τους πίνακες τους έχουμε συνδυάσει με κάτι πιο παλιό. Ενώ ένας τοίχος σε ένα σαλόνι είναι πιο μοντέρνος. Ξεκίνησα με τα σκίτσα και με όλα αυτά, αλλά είδα ότι αυτό τραβάει περισσότερο στο κοινό. Μια ζωγραφιά στον τοίχο. Παντού. Σε παιδικά δωμάτια, σε σαλόνια, παντού.”

Νομίζω ότι είπαμε αρκετά Αμαλία και πιστεύω ότι είδαμε αρκετές από τις πλευρές σου. Θέλω να σε ευχαριστήσω που δέχθηκες να μιλήσεις στο Sportime24 και να σου ευχηθώ ότι καλύτερο και καλή σταδιοδρομία σε ό,τι κι αν αποφασίσεις να ακολουθήσεις.
“Κι εγώ σας ευχαριστώ. Χαίρομαι που μου δόθηκε η ευκαιρία να δείξω και μια άλλη πλευρά της Αμαλίας.”

κουτρα

Αλέξης Πανταζής