Σάντος όπως Σάκι και ο ρόλος του Ρονάλντο

Ο Φερνάντο Σάντος είναι σίγουρα ο πρωταγωνιστής της επιτυχίας της Πορτογαλίας. Οι Πορτογάλοι μπορεί να μην ήταν ελκυστικοί, να βασάνισαν θεατές και αντιπάλους ταυτόχρονα με τον τρόπο που διαχειρίζονταν τα παιχνίδια, όμως αναμφίβολα ήταν ομάδα που είχε σφραγίδα προπονητή.

Όπως ο Αρίγκο Σάκι το ’94

Ο Σάντος, κατάφερε να καλουπώσει ιδιόμορφες και διαφορετικές προσωπικότητες και να δώσει συγκεκριμένους ρόλους στους παίκτες του. Για το πρώτο που θα πρέπει κάποιος να βγάλει το καπέλο στον Πορτογάλο τεχνικό είναι που κατάφερε να δώσει στον Ρονάλντο έναν πιο περιορισμένο ρόλο. Ρόλος που του στερεί ελευθερίες, που τον αφήνει αρκετά μεγάλα διαστήματα εκτός παιχνιδιού, όμως του επιτρέπει να είναι αυτός που θα κάνει την διαφορά.

Από την στιγμή που μπήκαν στα νοκ άουτ οι Πορτογάλοι, μου θύμισαν την Ιταλία του Αρίγκο Σάκι το 1994. Εκείνη η ομάδα θυμίζω πέρασε σαν 3η από τους ομίλους και με πολύ αμφισβήτηση, κέρδισε στην παράταση με δύο γκολ του Ρομπερτο Μπάτζιο (88ο λεπτό, 100ο) στους “16” την Γκάνα, στα προημιτελικά  2-1 τους Ισπανούς με νικητήριο γκολ του Μπάτζιο ξανά στο 88ο λεπτό και στον ημιτελικό επικράτησε 2-1 των Βούλγαρων με δύο τέρματα ξανά του μεγάλου Μπάτζιο, που στον τελικό έμελλε να είναι ο μοιραίος.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΡΟΝΑΛΝΤΟ

Ο Σάντος έχει δώσει στην ομάδα του την κυνικότητα του Σάκι. Η φετινή Πορτογαλία μοιάζει αρκετά στον τρόπο που διαχειρίζονταν το παιχνίδι οι Ιταλοί και στο πρόσωπο του Ρονάλντο, έχουν βρει τον δικό τους Μπάτζιο. Τον άνθρωπό που θα βρεθεί την κατάλληλη στιγμή, στο σωστό σημείο για να τελειώσει μία από τις λίγες φάσεις που θα δημιουργήσουν οι συμπαίκτες του.

Έκανε την μισή δουλειά με τους Κροάτες, καθώς η δημιουργία των Πορτογάλων τον Ρονάλντο έφερε σε θέση βολής και το τελικό χτύπημα ήταν μισό γκολ, δεν βρήκε μπάλα στην εξαιρετική πάσα με λόμπα του Μουτίνιο στο παιχνίδι με την Πολωνία, άνοιξε το σκορ με αυτό το εντυπωσιακό επιτόπιο με τους Ουαλούς.

Παρότι ο Σάντος τον είχε σε ρόλο που θα μπορούσε να πει κανείς πως τον ευνουχίζει, στην πραγματικότητα του έδωσε το δικαίωμα να είναι αυτός που θα ορίσει την μοίρα των Πορτογάλων. Δεν μπορεί να πει κανείς πως η ανάπτυξη των Πορτογάλων αξίζει υψηλό βαθμό, όμως η αλήθεια είναι πως σε όλα τα παιχνίδια έχει βγει καθαρή φάση για τον Ρονάλντο.

ΕΛΥΣΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΦΟΡ

Εδώ πρέπει να θυμίσουμε πόσο είχε ταλαιπωρήσει τους Πορτογάλους ο προκάτοχος του Σάντος, Πάολο Μπέντο, που διαρκώς έψαχνε να βρει κάποιον φορ να βάλει στην κορφή της επίθεσης. Πότε ο Πόστιγκα, πότε βαφτίσια με τον Βαρέλα, τον Ολιβέιρα και τον γραφικό Έλντερ.

Ο Σάντος το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να σταματήσει την συζήτηση για την έλλειψη φορ που μετά το τέλος την αποχώρηση των Παουλέτα, Νούνο Γκόμες απασχολούσε μόνιμα την Εθνική ομάδα. Η Πορτογαλία όχι μόνο δεν έχει πρόβλημα στην θέση του φορ, αλλά διαθέτει τον καλύτερο στο τελείωμα φάσεων ποδοσφαιριστή στον κόσμο. Με αυτόν τον τρόπο και τον Ρονάλντο βοήθησε να κρύψει τις αδυναμίες του  και την κουβέντα για το πρόβλημα της Πορτογαλίας έβαλε στο περιθώριο.

ΘΗΡΙΟΔΑΜΑΣΤΗΣ

Για μένα, το μεγαλύτερο επίτευγμα του Σάντος είναι πως πέτυχε να δώσει ρόλο στον Κουαρέσμα και να τον κάνει χρήσιμο. Κανείς δεν αμφιβάλει για την ποιότητα του Κουαρέσμα, η αλήθεια όμως είναι πως δεν μπορεί να τιθασεύσει ο ίδιος τον εαυτό του και δεν κατάφερε ποτέ να βρει ρόλο σε υψηλό επίπεδο ποδοσφαίρου.

Θα μπορούσε να πει κανείς πως στην συγκεκριμένη περίπτωση ο Σάντος λειτούργησε σαν θηριοδαμαστής. Πέτυχε να κάνει πολύτιμο εφεδρικό όπλο τον Κουαρέσμα. Τον χρησιμοποιεί όταν χρειάζεται, μία επιθετική ώθηση από τον πάγκο. Είναι ποδοσφαιριστής που θα μπει όταν η Πορτογαλία χρειάζεται κάποιον πιο ικανό να πάει σε ατομική ενέργεια και μέσα από τον τρόπο που αγωνίζεται, να οδηγήσει σε πιο συντηρητικό παιχνίδι τον μπακ, που έχει στην πλευρά του.

Ο Κουαρέσμα ήταν ο άνθρωπός που έσπρωξε την μπάλα στα δίχτυα στο παιχνίδι με τους Κροάτες και που σταμάτησε την επιθετική λειτουργία της αριστερής πλευράς της Πολωνίας στο διάστημα που αγωνίστηκε με τους Πολωνούς.

ΤΑ ΔΥΟ ΠΟΛΥΕΡΓΑΛΕΙΑ

Φυσικά ποιο καθοριστική στον δρόμο για τον τελικό ήταν οι Ρενάτο Σάντσες, Ζόαο Μάριο. Ο κόσμος ασχολείται περισσότερο με το φαινόμενο Ρενάτο Σάντσες η αλήθεια είναι όμως, πως ο Σάντος είναι πολύ ευχαριστημένος και από τους δύο.

Είναι τα όπλα του, στον τρόπο παιχνιδιού που θέλει να επιβάλει. Και στα δύο παιχνίδια ο Ρενατο Σάντσες ξεκίνησε στην κορυφή του ρόμβου, πολύ γρήγορα όμως ο Σάντος τον πέρασε στα δεξιά. Ο Σάντος αποφάσισε στα νοκ άουτ να φθάσει τελικό, παίζοντας συντηρητικά και μέσα από τον έλεγχο του ρυθμού των παιχνιδιών. Μόνιμα χρησιμοποιεί 6άρι και εκμεταλλεύεται πως όταν θα δεχτεί πίεση η ομάδα του, τα δύο πολύεργαλεία  Σάντσες, Ζοάο Μάριο μπορούν βγαίνοντας στα άκρα, να κρατάνε ψηλά τα αντίπαλα μπακ.

Οι Πορτογάλοι, στην ανάπτυξη δεν παίρνουν καλό βαθμό, θα μπορούσαν από άποψης παραγωγής επιθέσεων να έχουν περισσότερους τρόπους να επιτεθούν,. Για Εθνική ομάδα, η διαχείριση που γίνεται στα παιχνίδια της είναι εντυπωσιακή.

Είναι πολύ δύσκολο για τον αντίπαλο της να της πάρει μέτρα. Το γεγονός πως το επιθετικό δίδυμο είναι οι Ρονάλντο-Νάνι, ο Σάντος έχει κάποιον πίσω τους που του ζητά να πρεσάρει αυτόν που πάει να πάρει την πρώτη μπάλα στον άξονα -με τους Ουαλούς ο Σίλβα έκανε σπουδαία δουλειά σε αυτό το κομμάτι πάνω στον Άλεν-  αναγκάζει τους δύο στόπερ και τους κεντρικούς χαφ του αντιπάλου, να φοβούνται να πάρουν οποιοδήποτε ρίσκο.

Από την στιγμή που όταν παίζουν εσωτερικοί οι Σάντσες, Ζοαο Μάριο, δεν δέχονται εύκολα ντρίπλα, δεν παίζουν με πίσω βήματα και όταν παίρνουν κατοχή, τα αντίπαλα μπακ λειτουργούν προσεχτικά, να τους πάρει σε διάρκεια χρόνου μέτρα ο αντίπαλος είναι αδύνατον.

Αυτοί είναι και οι λόγοι, που οι Πορτογάλοι μπορεί να θεωρούνται αουτσάιντερ αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύ δύσκολο να τους λυγίσεις και φαντάζουν σαν πολύ ισχυρό αουτσάιντερ.

Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΣΤΟΠΕΡ ΤΟΥ  2016

Μην ξεχνάμε πως στον τελικό επιστρέφει και ο καλύτερος στόπερ του τουρνουά. Ο Πέπε κατά καιρούς έχει προκαλέσει με την συμπεριφορά του δικαιολογημένα αρνητικά σχόλια. Δεν πρέπει όμως να μένουμε μόνο στο αν ένας μεγάλος αθλητής έχει συμπεριφορές που τον χρίζουν συμπαθητικό η όχι, η ακόμα πολλές φορές κακό συνάδελφο για τους αντίπαλους ποδοσφαιριστές. Πρέπει να εξετάζουμε και αυτά που κάνει στο γήπεδο.

Ο Πέπε με μεγάλη διαφορά από τον δεύτερο είναι ο πιο αθλητικός στόπερ με την δική του σωματική διάπλαση, έκανε μια εντυπωσιακά καλή χρονιά και στο τουρνουά είναι συγκλονιστικός. Μαζί με τον Κιελίνι παίρνουν τον τίτλο των κορυφαίων της διοργάνωσης, μόνο που ο Κιελίνι παίζει σε σύστημα τριών.

Ο Πέπε είναι ο στόπερ με την πιο επιθετική σκέψη στον κόσμο, όταν κλέβει την μπάλα, αυτό το άμεσο τρέξιμο που κάνει, όταν κερδίζει μονομαχία, δίνει τεράστιο πλεονέκτημα στην προσπάθεια να βγάλει αντεπίθεση η ομάδα του.

Είναι πολύ γρήγορος και αλτικός, συνδυασμός που του επιτρέπει να λειτουργεί σε υψηλό επίπεδο σε όλες τις συνθήκες. Το 2016 είναι η δική του χρονιά, καθώς στην θέση του είναι ο καλύτερος.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Όταν ο Σάντος γινόταν “ασπίδα” για την Ελλάδα
Συγκλονιστικός Σάντος: “Η σκέψη μου στους Έλληνες”

Πηγή: contra.gr