Σ. Φούκας: “Να κλείσω την πορεία μου στα γήπεδα στον Τηλυκράτη”

Ένας από τις μεγαλύτερες μορφές του Λευκαδίτικου ποδοσφαίρου και αθλητισμού, είναι ο Σπύρος Φούκας. Έχει περάσει σαν προπονητής τερματοφυλάκων, από Τηλυκράτη, Καλαμίτσι, Πανλευκάδιο και Νυδρί τα τελευταία χρόνια. 

Έχει βοηθήσει πολλά παιδιά μέσα στο ποδόσφαιρο, σαν παλαίμαχος που είναι πλέον ο ίδιος. Έχει ανδρωθεί ποδοσφαιρικά στους “κυανέρυθρους” ως τερματοφύλακας και η αλήθεια είναι ότι παντού σε κάποιο γήπεοδ της περιφέρειας έχει και έναν γνωστό. Με αφορμή την αποχώρησή του από τον Πανλευκάδιου, πάμε να δούμε τι έχει να μας πει.

Πως και πήρες την απόφαση να αποχωρήσεις από τον Πανλευκάδιο:
Μετά από τόσα χρόνια στην ομάδα όπου εκπληρώθηκε ο στόχος μας να πρωταγωνιστήσει η ομάδα και την 10ετή συνεργασία με τον Γιώργο Κατηφόρη, τον οποίο και τον ευχαριστώ δημόσια, ήρθε ο καιρός να αποχωρήσω μετά από 7 χρόνια στο σύλλογο, όπου η τελευταία σεζόν μας βρήκε στη Γ΄ εθνική, την μεγαλύτερη στιγμή του Πανλευκάδιου και θεωρώ ότι έκλεισε ο κύκλος μου εκεί. Θέλω να ευχαριστήσω την διοίκηση και την οικογένεια του Πανλευκάδιου και τους εύχομαι κάθε επιτυχία στο έργο που αρχίσαμε. Τέλος, θα ήθελα να κλείσω την πορεία μου στα γήπεδα στο Τηλυκράτη, από τον οποίο και ξεκίνησα.

Αν γυρίσεις εκεί έχεις σκεφτεί τις αντιδράσεις του κόσμου:
Εγώ εκεί ήμουν από παιδάκι και σαν ποδοσφαιριστής εκεί ανδρώθηκα, εκεί έπαιξα, εκεί μεγάλωσα. Άσχετα αν προπονητικά και μετά από χρόνια που υπηρέτησα το σωματείο, επέλεξα και άλλες ομάδες, πάντα στο πλευρό του Γιώργου Κατηφόρη. Είναι κάτι που γίνεται και με τους εν΄ ενεργεία ποδοσφαιριστές. Εγώ, εκείνο που θέλω είναι να κλείσω στον Τηλυκράτη την καριέρα μου στα γήπεδα.

Πως είχες φύγει από τον Τηλυκράτη: 
Εγώ, πήγα στην ομάδα επί εποχής, Γκαμπέτα και αείμνηστου Γραμματικόπουλου (μπουμπου) και βρήκα γυμναστή τον Κατοφόρη. Μετά έφυγε ο Γκαμπέτας και ανέλαβε ο Κατηφόρης πρώτος προπονητής. Στην διάρκεια της σεζόν, ήρθε η έλευση του κ. Γούναρη και αποχωρήσαμε και η δύο από την ομάδα. Η συνέχεια γνωστή. Μετά από ένα πέρασμα στον Οδυσσέα Νυδριού, ήρθαμε στο Καλαμίτσι που μετά έγινε ο Πανλευκάδιος και πρωταγωνιστήσαμε στις κατηγορίες, μέχρι την άνοδο και την συμμετοχή μας στη Γ΄ Εθνική.

Πως αισθανόσουν όταν αντιμετώπιζες τον Τηλυκράτη:
Δεν ήταν καθόλου καλό και ευχάριστω. Ήταν ότι χειρότερο και η εβδομάδα πριν από αυτά τα παιχνίδια, ήταν πολύ δύσκολη. Παρόλο που από μια μερίδα υπήρχε και πρόκληση, οι οποίοι δεν γνώριζαν, δεν κρατάω κακία σε κανέναν, διότι πάντα μέσα στην καρδιά μου είχα τον Τηλυκράτη. Όμως υπηρετούσα πάντα την ομάδα στην οποία ήμουν και τον αθλητισμό, από τον οποίο τον μόνο ενθύμιο που έχω πάρει είναι σπασμένα πλευρά  από τον καιρό που έπαιζα στον Τηλυκράτη και φίλους. Γιατί χωρίς τo όνομα του Τηλυκράτη, δεν θα με γνώριζαν εκτός Λευκάδας.

Για την συνύπαρξη δύο ομάδων στη Λευκάδα:
Αυτό δεν οδηγεί πουθενά και αγωνιστικά και οικονομικά. Καλό θα ήταν να υπάρχει μια ομάδα, διότι η Λευκάδα έχει και τα άτομα και τα υλικά να υποστηρίξει μία ομάδα ακόμη και στην παραπάνω κατηγορία. Θεωρώ ότι όσο υπάρχουν δύο ομάδες στην πόλη της Λευκάδας, πιο πολύ ζημιά κάνει.

Εικόνες και στιγμές που έχεις από τα γήπεδα:
1. Την ημέρα του γάμου μου, ήρθαν και με πήραν από το εκκλησάκι του Αγ. Νικολάου, για να παίξω ένα ντέρμπυ στην Πρέβεζα, όπου ήρθαμε 1-1.
2. Όταν με είχε καλέσει ο ΑΣΕΑΔ για μάρτυρα σε υπόθεση δωροδοκίας και είχε τιμωρηθεί το Καναλάκι με -7 και είχαμε ανέβει εμείς Δ΄ Εθνική με τον Γκλασμάνη.
3. Τις φάσεις με Αλβαρέζ και Δαβουρλή, την σεζόν που ήμασταν Δ΄ Εθνικη.