Μια μικρή εξαιρετική πράξη…

Ζούμε στην εποχή πλέον της απαξίωσης των πάντων, και όλα οφείλονται κατά κύριο λόγο σε μας τους ίδιους που το επιτρέψαμε, το αγνοήσαμε και δεν κάναμε τίποτα για να το αντιστρέψουμε. Όπως είναι φυσικό συμπεριλαμβάνεται και το ποδόσφαιρο στην απαξίωση αυτή, που όπως είδαμε τελευταία έχει χάσει για τα καλά τον δρόμο του.

Κι όμως, παρακολουθώντας ερασιτεχνικό πρωτάθλημα, εκτός απ’ το καθρέφτισμα των ελληνικών πρωταθλημάτων (σε μερικά άσχημα πράγματα), μπορεί κανείς να δει κάποιες μικροεστίες, κάποιες σπίθες ελπίδας, που κρατούν στη λάμψη τους έννοιες και αξίες που τείνουν να ξεχαστούν. Πολλοί μπορεί να μην καταφέρνουν να τις εντοπίσουν, όμως είναι αρκετές για να διατηρήσουν τη φλόγα, να τη μεταλαμπαδεύσουν παντού. Στιγμές που εμπνέουν, παραδειγματίζουν και υπενθυμίζουν την αρχή του αθλητισμού και του παιγνιδιού.

Η αφορμή για το άρθρο αυτό δόθηκε στην αναμέτρηση του Β’ ερασιτεχνικού πρωταθλήματος Ίωνες-Σφακιώτες και από τον παίκτη των φιλοξενούμενων Στάθη Ζάτσε. Ο παίκτης της ομάδας των Σφακιωτών, έδειξε το ήθος του σε αρκετά σημεία του παιγνιδιού, καθώς δεν παραπονέθηκε σε αρκετά σκληρά μαρκαρίσματα, και πάντα δεχόταν το χέρι και τη συγνώμη του αντιπάλου, που αξίζουν και σε αυτόν συγχαρητήρια φυσικά. Δεν γκρίνιαξε, ούτε σε συμπαίκτη, ούτε σε αντίπαλο και το κυριότερο, δεν ζήτησε σε κανένα από τα 90 λεπτά που αγωνίστηκε, τίποτα παραπάνω από αυτό που δικαιούταν και άξιζε.

Στα μισά του δευτέρου μέρους και με την πίεση του χρόνου να αυξάνει την ένταση και την αγωνία, για ποδοσφαιριστές και φιλάθλους, σε μια διεκδίκηση στη γραμμή του πλαγίου ο Ζάτσε, στην προσπάθειά του να την κερδίσει, έβγαλε την μπάλα πλάγιο. Ο διαιτητής της συνάντησης που δεν είχε οπτικό πεδίο θεώρησε πως την μπάλα την έβγαλε αντίπαλος μιας και ο επόπτης δεν πήρε θέση. Με αποτέλεσμα να δώσει την μπάλα στον Ζάτσε ο οποίος και την είχε βγάλει έξω. Ο ίδιος ο παίκτης ανέλαβε την εκτέλεση του πλαγίου και όσοι περίμεναν να δουν αυτή την ελάχιστη αδικία να μεγαλώνει προς όφελος της φιλοξενούμενης ομάδας, έκαναν λάθος. Ο παίκτης εκτέλεσε το πλάγιο στέλνοντας τη μπάλα κατ’ ευθείαν άουτ, (χωρίς να τον αναγκάσει κανείς να το κάνει, ούτε καν το στερεότυπο “fairplay”) κερδίζοντας το χειροκρότημα συμπαικτών και αντιπάλων, αλλά και όλων (σχεδόν)των φιλάθλων και ταυτόχρονα αποδίδοντας την ελάχιστη δικαιοσύνη που περνούσε από το χέρι του.

Μπορεί κάποιος να πει, σιγά τη σπίθα, αλλά κάποιος που έχει παίξει ποδόσφαιρο, σε τέτοια κρίσιμα χρονικά σημεία και ειδικά σε ντέρμπι κορυφής, δύσκολα κρατά τα πνεύματα χαμηλά, τόσο εντός όσο και εκτός αγωνιστικού χώρου. Αν ο ποδοσφαιριστής μπορεί να βάλει από μόνος του την τάξη σε μια φάση και να αποδώσει ο ίδιος δικαιοσύνη, μιας και γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα, και να μην προσπαθεί να κλέψει όσο περισσότερο μπορεί για να κερδίσει αυτό που θέλει, τότε το ερασιτεχνικό πρωτάθλημα θα λάμψει ολόκληρο.

Μέχρι τότε όμως έχουμε χρόνια μπροστά μας, να γίνουμε άνθρωποι και αθλητές…

Συγχαρητήρια σε όλους τους παίκτες που αγωνίστηκαν στον χθεσινό αγώνα για το ήθος τους, και για την προσπάθειά τους να μη γίνει το παραμικρό. Είναι αυτό που έμεινε. Συγχαρητήρια στον ποδοσφαιριστή των Σφακιωτών Στάθη Ζάτσε που μας έδωσε την αφορμή με την εξαιρετική μικρή πράξη του. Εξ’ άλλου δεν περίμενα κάτι λιγότερο από παίκτη ο οποίος βρίσκεται υπό τις οδηγίες του Πάνου Πολίτη.

Αλέξης Πανταζής