Ο Δημήτρης Νταλάκας εξιστορεί τη ζωή του στα γήπεδα

Ένας από τους μεγαλύτερους σε αξία παίκτες που ανέδειξε το ποδόσφαιρο της Άρτας κάνοντας καριέρα και στην Α’ Εθνική, είναι ο Δημήτρης Νταλάκας. Αυτός με τους Αντώνη Νικοπολίδη, Γιώργο Βαίτση, Λάμπρο Γεωργιάδη ήταν οι παίκτες που στη δεκαετία του ’80 ξέφυγαν και πέρα από το θρυλικό γεφύρι, παίρνοντας μεταγραφή από την Αναγέννηση σε μεγαλύτερες ομάδες. Ο Δημήτρης Νταλάκας φόρεσε την βαριά φανέλα της Αναγέννησης και στην συνέχεια αγωνίσθηκε για 8,5 χρόνια στην μεγάλη Παναχαϊκή του αείμνηστου Κώστα Δαβουρλή και άλλων μεγάλων άσσων της εποχής του. Αγωνίσθηκε στις μικρές εθνικές κατηγορίες, στην Ολυμπιακή ομάδα, ενώ ολοκλήρωσε τον ποδοσφαιρικό του κύκλο από εκεί που ξεκίνησε, από την Αναγέννηση Άρτας. Πρόσφατα ο Δημήτρης Νταλάκας ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Αμβρακίας Κωστακιών, μιας αξιόλογης ομάδας από την περιοχή της Άρτας που παλεύει για την παραμονή της στην Γ’ Εθνική. Και ο αξιόλογος Αρτινός τεχνικός πιστεύει ότι θα επιτευχθεί ο στόχος της παραμονής αλλά και της αξιοποίησης ταλαντούχων παικτών από την περιοχή. Ο Δημήτρης Νταλάκας εκτός από μια σημαντική ποδοσφαιρική προσωπικότητα της Άρτας, είναι εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος και διετέλεσε για αρκετό διάστημα και αντιδήμαρχος στον Δήμο Αρταίων. Στη συνέντευξη που ακολουθεί ο Δημήτρης Νταλάκας μιλά για την Αμβρακία Κωστακιών, για την δική του πορεία στα γήπεδα και γενικότερα για το ποδόσφαιρο της Άρτας. Είναι μια συνέντευξη με ενδιαφέρον από έναν άνθρωπο που έχει τιμήσει την Αναγέννηση αλλά και το ποδόσφαιρο της Άρτας.

-Κύριε Νταλάκα το ντεμπούτο σας στον πάγκο της Αμβρακίας συνοδεύτηκε με νίκη 2-0 επί της Ιστιαίας. Να το θεωρήσουμε καλό σημάδι για την συνέχεια;

«Μία νίκη δεν νομίζω ότι έχει μεγάλη σημασία. Απλώς μας δίνει το έναυσμα και μας ανεβάζει την ψυχολογία για κάτι καλύτερο στην συνέχεια. Σημασία έχει ότι τα παιδιά έπαιξαν πάρα πολύ καλά. Πιστεύω ότι έχουμε και εμείς δικαίωμα στην ελπίδα και θα προσπαθήσουμε με όλες τις δυνάμεις μας να μείνουμε στην Γ’ Εθνική. Έχουμε καλή ομάδα, καλή διοίκηση που είναι κοντά μας, το περιβάλλον στην Άρτα είναι καλό και αξίζει η Αμβρακία να μείνει στην κατηγορία αυτή».

-Κύριε Νταλάκα αναλάβατε μια ομάδα που ήταν στις τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας. Αυτό για εσάς δεν είναι ένα ρίσκο;

«Εγώ δεν το είδα έτσι. Επειδή παίζει και ο γιός μου στην ομάδα παρακολουθούσα τους αγώνες της, είδα ότι η ομάδα έχει ταλέντο και δυνατότητες. Μάλιστα την αδικεί η βαθμολογική θέση της γιατί σε 3-4 παιχνίδια έχασε βαθμούς από ατυχία στις καθυστερήσεις των αγώνων. Επειδή η Αμβρακία είναι νεοφώτιστη στην Γ’ Εθνική, προερχόμενη από το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, έχασε κάποια παιχνίδια από απειρία. Βλέπω ότι υπάρχει διάθεση, υπάρχει καλό σύνολο και πιστεύω ότι μπορούμε να βελτιωθούμε περισσότερο για να μείνουμε στην κατηγορία».

-Μήπως θέλει και κάποιες ενισχύσεις για να έχετε και εσείς περισσότερες επιλογές;

«Ένας με δύο παίκτες χρειάζονται. Εκείνο όμως που έχει σημασία είναι να μαζέψουμε περισσότερα παιδιά από την περιοχή μας, να τα αναδείξουμε, μήπως και μπορέσουν να πάνε κάπου παραπάνω. Αυτός είναι ο στόχος μας και η φιλοσοφία που έχουμε σαν ομάδα. Ήδη έγιναν κινήσεις και υπήρξαν ενισχύσεις με παίκτες από την περιοχή μας».

-Απ’ ότι γνωρίζουμε είστε μια ομάδα με παίκτες από την Άρτα και τις γύρω περιοχές. Δουλεύετε πάνω στο τοπικό στοιχείο και αυτό κατά την άποψή μας είναι πολύ σημαντικό.

«Ναι ισχύει αυτό που λέτε. Πήραμε μόνο έναν ποδοσφαιριστή από το Αγρίνιο, που είναι μια γειτονική περιοχή. Τα υπόλοιπα παιδιά είναι από την Άρτα, είναι φιλότιμα παιδιά, αγαπούν το ποδόσφαιρο, έχουν ταλέντο και πιστεύω ότι θα τα δώσουν όλα στη συνέχεια».

-Σε ποια σημεία πρέπει να προσέξει η ομάδα της Αμβρακίας κύριε Νταλάκα τώρα που άνοιξε μια νέα σελίδα, ώστε να πετύχει τον στόχο της παραμονής στην Γ’ Εθνική;

«Το κλειδί της προσπάθειάς μας και της επιτυχίας, δεν είναι τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από την δουλειά και την καθημερινή προσπάθεια στις προπονήσεις. Μείναμε λίγο πίσω στον τομέα της φυσικής κατάστασης και εκεί θα ρίξουμε το μεγαλύτερο βάρος αυτό τον καιρό. Σιγά σιγά θα μπούμε και σε πιο γρήγορους ρυθμούς. Δεν νομίζω ότι φταίει κάτι άλλο στην ομάδα. Για να μη κουράζονται παίζοντας συνέχεια οι ίδιοι παίκτες, έχουμε εναλλακτικές λύσεις με νέα παιδιά που πιστεύω ότι θα μας βοηθήσουν».

-Στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής παίζει σημαντικό ρόλο και η έδρα την οποία πρέπει να αξιοποιήσει η Αμβρακία όσο το δυνατόν καλύτερα. Πως είναι η διάθεση του κόσμου στους Κωστακιούς και στην ευρύτερη περιοχή της Άρτας; Στηρίζει την ομάδα και ειδικά στις δύσκολες στιγμές;

«Τόσο η διοίκηση όσο και ο κόσμος είναι δίπλα μας και στηρίζουν την προσπάθεια της ομάδας, στο μέτρο του δυνατού. Μη ξεχνάμε και τι μέρες περνούμε στην Ελλάδα και σε τι εποχές ζούμε. Τα πράγματα είναι δύσκολα οικονομικά για όλους μας. Τα παιδιά που είναι στην διοίκηση αγαπούν πολύ την ομάδα, είναι κοντά της, προσπαθούν να μη υπάρχει πρόβλημα, κυρίως οικονομικό. Πιστεύω ότι στο τέλος θα τα καταφέρουμε για να πετύχουμε τον στόχο της παραμονής».

-Κρατάμε αυτό που μας είπατε προηγουμένως κύριε Νταλάκα ότι στηρίζεστε κατά κύριο λόγο σε παίκτες από την περιοχή σας. Εξακολουθεί να ισχύει αυτό ότι η Άρτα είναι ποδοσφαιρομάνα, αφού έβγαλε σπουδαίους παίκτες, όπως ήσασταν και εσείς στα νιάτα σας;

«Η Άρτα βγάζει καλούς παίκτες, υπάρχουν ταλέντα και σήμερα αρκετοί παίκτες από την περιοχή μας παίζουν σε άλλες ομάδες. Το γεγονός ότι η Αναγέννηση που είναι η ιστορική ομάδα της περιοχής είναι χαμηλά, δεν υπάρχει το κίνητρο για τους παίκτες να βάζουν ψηλότερους στόχους. Ευτυχώς είναι κοντά τα Γιάννινα και το Αγρίνιο που έχουν ομάδες στη Σούπερ Λίγκα που μπορούν να δώσουν κίνητρα και σε παίκτες από την Άρτα αλλά και από την ευρύτερη περιφέρεια της Ηπείρου και της Βορειοδυτικής Ελλάδας».

-Πόσο δύσκολο είναι το εγχείρημα, ένα χωριό όπως καλή ώρα οι Κωστακιοί Άρτας να έχουν ομάδα στην Γ’ Εθνική;

«Είναι πάρα πολύ δύσκολη μια τέτοια προσπάθεια. Αν θέλει μια ομάδα να λειτουργήσει σωστά και να κάνει έναν σοβαρό προγραμματισμό χρειάζεται χρήματα. Οι άνθρωποι προσπαθούν βάζοντας χρήματα από το υστέρημά τους και χρόνο από τις δουλειές τους, φτιάχνοντας μια αξιόλογη ομάδα. Μια ομάδα δεν κρίνεται μόνο από την βαθμολογική θέση της, αλλά με τον τρόπο που λειτουργεί, την φιλοσοφία της. Με το φιλότιμο όλων μας θα τα καταφέρουμε. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να παίζουμε καλό ποδόσφαιρο. Και είναι πρωτόγνωρο για τους Κωστακιούς, συνάμα και τιμητικό, να έρχονται στην Άρτα και να αγωνίζονται με την Αμβρακία ιστορικές ομάδες που παλιότερα αγωνίσθηκαν και στη  Α’ Εθνική. Παίζουμε στο γήπεδο της Αναγέννησης Άρτας, ένα καλό και φιλόξενο γήπεδο, που τραβά κόσμο και έχει τονωθεί το ποδοσφαιρικό ενδιαφέρον στην Άρτα. Σ’ αυτό συνέβαλε και η Α. Ε. Καραϊσκάκης όπως και ο Εθνικός Φιλιππιάδας, αφού ήμαστε πολύ κοντά. Έχει αναβαθμισθεί κατά κάποιο τρόπο το ποδόσφαιρο στην περιοχή μας».

-Επιτρέψτε μας να πούμε ότι θα ήταν ακόμα καλύτερα τα πράγματα αν ήταν και η ιστορική Αναγέννηση Άρτας στις καλές εποχές της.

«Εύχομαι στην Αναγέννηση κάποια στιγμή τον δρόμο της. Έβγαλε σημαντικούς παίκτες και θυμάμαι από τα δικά μου παιδικά χρόνια ότι πάντα ήταν το όνειρο όλων των νέων παιδιών από την Άρτα να φορέσουν την φανέλα της. Όπως είναι τώρα ο ΠΑΣ Γιάννινα που εκφράζει και εκπροσωπεί το ποδόσφαιρο της Ηπείρου. Με την ευκαιρία να πω καλή επιτυχία στον ΠΑΣ και του αξίζει να πάει ψηλότερα γιατί έχει καλή ομάδα και έναν πολύ αξιόλογο προπονητή όπως είναι ο Γιάννης Πετράκης. Απ’ ότι βλέπω και ο ΠΑΣ δίνει μεγάλη σημασία στα παιδιά της περιοχής».

-Πως νιώθετε κύριε Νταλάκα όλοι εσείς οι παλιοί παίκτες που ζήσατε τις μεγάλες στιγμές με την Αναγέννηση, σήμερα που αυτή η ομάδα περνά μεγάλη κρίση και δεν αγωνίζεται ούτε καν στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα;

«Σ’ αυτή την ομάδα χρωστούμε πολλά. Αυτή μας ανέδειξε, μας έδωσε πολλά και μας έκανε αναγνωρίσιμους. Μας έδωσε την ευκαιρία και το ερέθισμα να κάνουμε και πάμε και παραπάνω. Εγώ πήγα στην Παναχαϊκή, ο Νικοπολίδης στον Παναθηναϊκό, ο Βαίτσης στον Ολυμπιακό, ο Γεωργιάδης στην ΑΕΚ και πολλοί άλλοι παίκτες σε επαγγελματικές ομάδες. Η Αναγέννηση επιβάλλεται να βρει τον δρόμο της και ελπίζω ότι θα υπάρξουν άνθρωποι από την περιοχή μας που θα της δώσουν πάλι τη χαμένη ταυτότητα».

-Πότε πήγατε στην Αναγέννηση;

«Πήγα σε πολύ μικρή ηλικία, ήμουν 15 με 16 ετών την σεζόν 1974-75 σε μια εποχή που η Αναγέννηση είχε σπουδαίους παίκτες και προπονητή τον αείμνηστο Νίκο Πάγκαλο. Ένας προπονητής που είχε μια ζωή στα γήπεδα και συνέδεσε το όνομά του, όπως διαβάζουμε στην ιστορία, με την μεγάλη ομάδα των μαυραετών της Δόξας Δράμας. Κάθισα 5,5 χρόνια στην Αναγέννηση και μετά πήγα στην Παναχαϊκή που ήταν στην Α’ Εθνική. Και όταν έφυγα από την Παναχαϊκή, γύρισα πάλι στην Αναγέννηση».

-Ποιες ήταν οι πιο μεγάλες στιγμές, τα μεγάλα παιχνίδια με την φανέλα της Αναγέννησης;

«Η πρώτη μεγάλη εμπειρία ήταν ένα παιχνίδι μπαράζ που δώσαμε με την Παναχαϊκή για το ποιος θα βγει στην Β’ Εθνική όπου κερδίσαμε με σκορ 1-0. Επίσης μια ιδιαίτερη σελίδα ιστορίας για την Αναγέννηση ήταν και το μπαράζ που δώσαμε κόντρα στον Παναιγιάλειο στο γήπεδο του Απόλλωνα στην Ριζούπολη για το ποιος θα ανεβεί στην Β’ Εθνική. Δεν μπορώ να ξεχάσω το μπαράζ που δώσαμε με την Βέροια πάλι στην Ριζούπολη για το ποιος θα μείνει στην Β’ Εθνική. Το συγκλονιστικό αυτό ματς έγινε τον Ιούλιο 1979 και χάσαμε 1-0. Ήταν ο τελευταίος υποβιβασμός από την Β’ Εθνική και το τέλος μιας μεγάλης εποχής. Από τότε δεν ξανανέβηκε στην Β’ Εθνική η Αναγέννηση».

-Πως έγινε η μεταγραφή σας στην Παναχαϊκή;

«Εγώ εκείνη την εποχή υπηρετούσα φαντάρος στα Γιάννινα και έκανα προπονήσεις με τον ΠΑΣ, δίπλα σε εκείνα τα ποδοσφαιρικά μεγαθήρια. Πολλά χρόνια πριν, όταν φοιτούσα σε μια τεχνική σχολή στα Γιάννινα, πήγαινα καθημερινά στις προπονήσεις και έβλεπα τους Αλβαρέζ, Κοντογιωργάκη, Γκλασμάνη, Σιόντη, Μοντέζ, Γραμμενιάτη και όλους τους μεγάλους παίκτες που θαύμαζα από μικρός. Όταν πήγα φαντάρος, έτυχε να υπηρετώ στα Γιάννινα και επειδή υπήρχε ενδιαφέρον από τον ΠΑΣ, συμμετείχα και εγώ στις προπονήσεις. Όμως δεν τα βρήκαν οι διοικήσεις του ΠΑΣ και της Αναγέννησης, παρότι είχα όνειρο να παίξω στα Γιάννινα. Τελικά η διοίκηση της Αναγέννησης που έδωσε μεταγραφή στην Παναχαϊκή. Τότε δεν είχαν λόγο οι παίκτες και τις μεταγραφές τις καθόριζαν οι διοικήσεις. Έτσι από την Άρτα βρέθηκα στην μεγάλη Παναχαϊκή, όπου αγωνίσθηκα 8,5 χρόνια».

-Η συνέχεια πως ήταν;

«Στάθηκα πολύ τυχερός που πήγα στην μεγάλη Παναχαϊκή. Εκεί με αγκάλισαν από την πρώτη στιγμή, έμαθα πολλά πράγματα πάνω στο ποδόσφαιρο και άλλαξε εντελώς η ζωή μου. Ήταν τυχερό τελικά να πάω στην ιστορική ομάδα της Πάτρας που είχε πολύ μεγάλο εκτόπισμα. Σ’ αυτά τα 8,5 χρόνια έδωσα ότι καλύτερο είχα για να τιμήσω την φανέλα της Παναχαϊκής, τον κόσμο της και όσους έδειξαν σε μένα εμπιστοσύνη. Είμαι ο μοναδικός ξένος παίκτης που έμεινε 8,5 χρόνια στην Παναχαϊκή. Είναι για μένα ένας τίτλος τιμής. Όμως δεν το κρύβω ότι κάποια στιγμή ήθελα να παίξω και στον ΠΑΣ Γιάννινα, αλλά προφανώς δεν ήταν γραπτό να γίνει. Το απωθημένο έμεινε μέσα μου. Ακόμα και τώρα έρχομαι στα Γιάννινα και παρακολουθώ παιχνίδια του ΠΑΣ».

-Και από τις αναμνήσεις του παρελθόντος, να επιστρέψουμε στο σήμερα. Πείτε μας κύριε Νταλάκα, πως είναι το πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής;

«Θεωρώ ότι είναι υποβαθμισμένο πρωτάθλημα. Δεν υπάρχουν οι ισχυρές ομάδες που υπήρχαν κάποτε. Επηρέασε πολύ η οικονομική κρίση. Δεν υπάρχει ανταγωνιστικό πρωτάθλημα».

-Έχει τις δυνατότητες η Άρτα και η περιοχή τους να διατηρήσει ομάδα στην Β’ Εθνική;

«Θεωρώ πως ναι. Τα τελευταία χρόνια προς την κατεύθυνση αυτή, δηλαδή της ανόδου έγινε μια αξιόλογη προσπάθεια από την Α. Ε. Καραϊσκάκης, παρότι έγιναν και κάποια λάθη. Η Α. Ε. Καραϊσκάκης έχει προϋποθέσεις να ανεβεί στην Β’ Εθνική. Αν κάνει συγχώνευση με την Αναγέννηση θα είναι καλύτερα τα πράγματα, γιατί θα υπάρχει περισσότερος κόσμος στο γήπεδο και η προσπάθεια αυτή θα έχει μια πλατύτερη βάση και στήριξη».

-Πάλι να μιλήσουμε επί προσωπικού. Μετά από τόσες εμπειρίες που αποκόμισες στα γήπεδα, τι συμβουλές δίνετε στα νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με το ποδόσφαιρο;

«Να δουλεύουν πολύ με χαμηλά το κεφάλι, να έχουν υπομονή, να είναι προσγειωμένα παιδιά και να ακούνε τις συμβουλές των προπονητών τους».

-Στην Αμβρακία Κωστακιών Άρτας εσείς είσθε προπονητής και ο γιός σας ποδοσφαιριστής. Πως είναι η μεταξύ σας συνεργασία;

«Όπως είναι και με τους υπόλοιπους παίκτες σε ότι αφορά την λειτουργία της ομάδας. Είναι καλό παιδί, είναι έμπειρος παίκτης και προσπαθεί να βοηθήσει την ομάδα και εμένα. Θέλω να είμαι ως προπονητής δίκαιος και μ’ αυτόν και με τους υπόλοιπους παίκτες.  Ως πατέρας και γιός έχουμε τις κόντρες μας, τις αγάπες μας, γιατί ο κάθε γονιός θέλει τα καλύτερα για το παιδί του».

-Κλείνοντας να κάνετε εσείς τον επίλογο. Πείτε ότι θέλετε εσείς.

«Όλα να πάνε κατ’ ευχήν με την ομάδα μας. Να πετύχουμε τον στόχο της παραμονής στην Γ’ Εθνική και να είμαστε όλοι χαρούμενοι. Επειδή στα Γιάννινα έχω πολλούς φίλους αλλά και παλιούς συμπαίκτες, εύχομαι στον ΠΑΣ καλή πορεία. Είναι μια ομάδα που εκπροσωπεί την Ήπειρο και κάνει χαρούμενους όλους τους Ηπειρώτες. Επειδή γνωρίζω προσωπικά τον κύριο Πετράκη, είναι αξιόλογος προπονητής και άνθρωπος, χαίρομαι για τις επιτυχίες του και του εύχομαι τα καλύτερα».

Συνέντευξη στον Βαγγέλη Γυφτόπουλο-Εφημερίδα ΦΩΣ